صدای آمدنت بگوش میرسد ای عزیز مظلومان

 

مه مبارک در ابر آرمیده بیا

امید آخر دل‌های داغ‌دیده بیا

+++

قسم به مهر رخت کشته تیرگی ما را

بیا تو ای شب اندوه را سپیده بیا

+++

به طول غیبت و اشک مدام و سوز دلت

که جان شیعه ز هجران به لب رسیده بیا

ز پشت در بشنو ناله‌های فاطمه را

به سوز سینه آن مادر شهیده بیا

+++

عزیز فاطمه جدت حسین در یم خون

تو را صدا زند از خنجر بریده بیا

+++

به مادری که لبش از عطش زده تب‌خال

به شیرخواره انگشت خود مکیده بیا

+++

به آن لبی که بر آن چوب می‌زدند به طشت

به خواهری که گریبان خود دریده بیا

+++

کند تلاوت قرآن سر حسین به نی

ببین چه گونه ز لب‌هایش خون چکیده بیا

+++

به آن سری که به دیدار دخترش آمد

به کودکی که به ویرانه آرمیده بیا

+++

به لاله‌های به خاک اوفتاده از دم تیغ

به غنچه‌ای که شد از ضرب تیر چیده بیا

+++

به بانگ یا ابتای علی به قلزم خون

به ناله‌ای که حسین از جگر کشیده بیا

+++

بود به سینه «میثم» هزار درد نهان

گواه آن همه غم‌های ناشنیده بیا